2.19.2009

La sekreto de l' gajo


Iun tagon, eta knabino estis pasanta en herbejo. Ŝi ekvidis papilion, kiu estis enkaptita inter dornoj. Ŝi liberigis ĝin tro zorgeme. La papilio, liberiĝinte ŝvebis, sinturnis kaj forflugis.
Post momento, la papilio alŝanĝita al bela feino aperis antaŭ la knabineto kaj diris al ŝi: "Pro via bonkoreco kaj afablo, mi elaŭdos vian korprofundan deziron."
La knabineto respondis post iom da pripenso: "Mi volas esti gaja."
La feino kurbiĝinte, mumuris ion en la orelon de l' etulino kaj poste malaperis.
Tempo pasis. La knabineto kreskis kaj ĉiam vivis gaje kaj tutfeliĉe, tiel, kiel ŝi ne troviĝis gaja homo en iu ajn lando.
Ĉiam, kiam oni demandis pri ŝia sekreto de l' gajo, ŝi dolĉe ridetante respondis: "Mi aŭskultis belan feinon."
Kiam ŝi maljuniĝis, la najbaroj, kiuj estis angoraj pro la kunmorteblo de la magia sekreto kun ŝi, modeste, insiste petis al ŝi: "Diru al ni, kion diris la feino."
La knabineto, kiu nun fariĝis virino maljuna kaj aminda, ridetis kaj diris: "La feino diris ke, sciu ke la vivo estas nenio pli ol sekundo; mallonga kaj elmaniĝa kiel la vivo de papilio. Do, vivu gaje kaj lasu gaje vivi la aliulojn."

Verkisto: Nekonata

El la gazeto: Danesh va Computer No.81 P.81

La sekreto de l' gajo

0 comments: