6.05.2006

Tra la fenestro

En hospitalo estis enlititaj du malsanaj viroj. Unu el ili havis permeson ke li sidigxu unu horon sur sia lito cxiu-posttagmeze. Lia lito estis apud la sola fenestro de la cxambro. Sed la alia malsanulo estis deviga ne sinmovi kaj kusxi cxiam flanken dorse al sia samcxambrano. Ili estis parolanta unu kun al alia por horoj; ili parolis kune el la edzino, familio, hejmo, militserva periodo aux el siaj feriadoj.

Cxiun tagon , tiu apudfenestra malsanulo sidis kaj raporte rakontis cxiujn okazajxojn, kiujn li vidis tra la fenestro. Fresxigxis la animo de la alia malsanulo pro auxdi pri la ekstera stato dum tiu unu horo.

Cxi tiu fenestro estis antaux gxardeno kiu havis belan lagon. La anasoj kaj cignoj nagxis sur la akvo de la lago kaj la geknaboj sin amuzis per siaj boatetoj. La agxaj arboj donacis specialan belecon al la ekstera pejzagxo kaj en la malproksima horizonto vidigxis bela bildo de la urbo.

Samtempe ke tiu viro estis rakontanta cxi tiujn detalojn, lia samcxambrano fermis siajn okulojn kaj imagis tiujn pitoreskajxojn .

Pasis tagoj kaj semajnoj.

Iun matenon, flegistino kiu alportis akvon por bani ilin renkontis kun la senanima korpo de la apudfenestra viro kiu estis forpasinta endorme kaj trankvile.

La flegistino multe malgxojis kaj petis el la hospitalaj servistoj lin elcxambrigi.

La alia viro petis ke ili loku lian liton apudfenestre. La flegistino faris gxin elkore kaj sxi eliris el la cxambro post certigxo pri la komforto de la viro.

Tiu viro sintrenis lante kaj dolorege al la fenestro por ke li jxetu la unuan rigardon eksteren. Li pensis ke finfine li mem povas vidi tiun mondon.

Li mirege renkontigxis kun muro.

Li vokis la flegistinon kaj demandis ke kio devigis lian samcxambranon pridiri tiajn korgxojigajn pejzagxojn. Respondis la flegistino : " Povas esti ke li volis kuragxigi vin, cxar fakte tiu viro estis blinda kaj li ecx ne povis vidi tiun muron.